Skip to main content

The Pink Rider project v3.0: Misja Humanitarna i ewakuacyjna dla mieszkańców wschodniej Ukrainy w czasie inwazji Rosyjskiej na Ukrainę – 2023

Przez okres ostatnich ośmiu lat skoncentrowałem swoje wysiłki na badaniach i tworzeniu dzieł w dziedzinie niezależnego kina dokumentalnego oraz reportażu, koncentrując się na społeczno-filozoficzne implikacjach toczącego się tam konfliktu. Bazując na dedykowanej metodyce badawczej oraz innowacyjnych technikach artystycznych, kształtuje narrację, która eksploruje granice absurdu współistniejącego z tragicznym losem tych obszarów.

Film promocyjny mojego projektu “The PInk Rider v3.0”:

Pod postacią “The Pink Rider” ukrywa się fikcyjny alter ego, wyrosłe z absurdalnej rzeczywistości wspomnianych obszarów. Obecnie jest to postać rowerzysty, psychologa, działacza humanitarnego, ewakuatora frontowego i dokumentalisty.

Między październikiem a listopadem 2020 roku, zainicjowałem projekt o nazwie “The Pink Rider – Linia – Przedśmiertne Portrety Mieszkańców Wschodniej Ukrainy”. W ramach tego ambitnego przedsięwzięcia, podjął się wyjątkowej podróż na rowerze wzdłuż linii frontu z 2020 roku, analizując społecznie wyznaczoną tzw. “linię rozgraniczenia” oddzielającą terytoria Ukrainy od tzw. Donieckiej i Ługańskiej Republiki Ludowej. Efektem tego projektu jest dokumentacja setek portretów ludności zamieszkującej tę sferę konfliktu, które później prezentowałem na międzynarodowych wystawach i w Polsce. Cel tego projektu było podniesienie świadomości o trudnej sytuacji mieszkańców rejonów przyfrontowych oraz o kontekście ich życia przy “linii rozgraniczenia”, którzy byli na lata wykluczeni ze społeczeństwa Ukraińskiego. Było to w czasach, gdy rosyjsko-ukraiński konflikt pozostaje w cieniu mediów.



Obecnie próbuje również odnaleźć bohaterów moich portretów, ciągle zastanawiając się jaki los ich spotkał, niektórzy żyją obecnie na terenach okupowanych w czasie inwazji Rosyjskiej na Ukrainę.

“Prześmiertne portrety mieszkańców wojny Ukraińsko – Rosyjskiej”,  Okręg Doniecki i Ługański, Ukraina, 2020 rok:

W 2023 roku – współcześnie, wchodzę w nowy etap tego projektu, noszący nazwę “The Pink Rider project v3.0: Misja Humanitarna i Ewakuacyjna dla Mieszkańców Wschodniej Ukrainy w Trakcie Rosyjskiej Inwazji na Ukrainę – 2023”. Stanowi to ewolucję prac inicjowanych w 2020 roku. W bieżącym kontekście, staje przed zobowiązaniem do skoordynowanego wsparcia dla społeczności zamieszkującej strefę przyfrontową, w obliczu agresji Rosyjskiej na terytorium Ukrainy.



Mój nowy projekt zakłada wjazd na teren konfliktu na rowerze, nawiązać kontakt z mieszkańcami i prowadzić z nimi dialog, a w przypadku potrzeb – udzielać wsparcia medycznego. Analiza dotyczyć będzie ich zdrowia psychicznego, sytuacji materialnej i wymiaru humanitarnego. Dodatkowym celem jest namawianie mieszkańców do ewakuacji z terenów frontowych. Wszystkie uzyskane dane zostaną odpowiednio zmapowane przy współpracy z organizacjami humanitarnymi oraz ekspertami ds. sytuacji na froncie, a cały projekt będzie skoordynowany z posiadanymi już danymi przez tę organizację. O moim projekcie jest poinformowane Ministerstwo Obrony Narodowej Ukrainy oraz Ukraińskie Centrum Prasowe.







W ostatnich tygodniach skoncentrowałem się na przygotowaniach do tego projektu, poszerzając moją wiedzy w dziedzinach psychologii, medycyny

FIlm promocyjny z mojej podróży rowerem wzdłuż linii rozgraniczenia i tworzenie “Prześmiertnych portretów mieszkańców wojny Ukraińsko – Rosyjskiej”, 2021, 2022, 2023; Glasgow, Warszawa, Toruń:

Rower jako środek transportu spełnia w tej kontekście rolę umożliwiającą bliższe zbliżenie się do mieszkańców i lepsze zrozumienie ich perspektywy. Rower może wydawać się absurdalnym środkiem transportu w strefie militarnej, dla osób niezaznajomionych z realiami wojny. Jednak jest w tym głęboki sens. Rower jest mniej oczywistym celem ataku w porównaniu do mechanicznych pojazdów, jak samochód.

Wystawy intermedialne i performatywna sztuka “Prześmiertnych portretów mieszkańców wojny Ukraińsko – Rosyjskiej”, 2021, 2022, 2023; Glasgow, Warszawa, Toruń:

Moja inicjatywa spotkała się z aprobatą lokalnej społeczności na wschodniej Ukrainie, uważając ją za rzeczową i konstruktywną. Wszystkie moje działania w obszarze konfliktu wiążą się z odpowiednim zabezpieczeniem, obejmującym noszenie hełmu oraz kamizelki kuloodpornej.

FIlm promocyjny z mojej podróży rowerem wzdłuż linii rozgraniczenia i tworzenie “Prześmiertnych portretów mieszkańców wojny Ukraińsko – Rosyjskiej”, 2021, 2022, 2023; Glasgow, Warszawa, Toruń:

Projekt czerpie inspirację przede wszystkim z mojego wcześniejszego wykształcenia jako geomorfologa oraz projektanta GIS, zdobytego podczas studiów na UMK w Toruniu i AGH w Krakowie. To doświadczenie pozwala mi na precyzyjne analizowanie przestrzeni i prowadzenie skrupulatnych badań terenowych, do tworzenia tzw. map sozologicznych, czyli takich które ukazują obszary chronione i miejsca zagrożeń środowiskowych. Takie mapy także wykonywałem na rowerze, dzięki czemu miałem możliwość badań terenowych metra po metrze.

“Prześmierte portrety mieszkańców wojny Ukraińsko – Rosyjskiej”, Wyonywane mieszkańcą, którzy nie chcili się ewakuować z Siewierodoniecka, Łysyczańska, Soledar, Bachmut, Krasnohoriwki; Okręg Doniecki i Ługański, Ukraina, 2022-2023.

Moje wieloletnie zainteresowania w dziedzinie nauk społecznych i psychologii dają mi bazę do rzetelnej pracy.

W strefie przyfrontowej pozostaje obecnie wspólnota składająca się z setek tysięcy mieszkańców wschodniej Ukrainy, którzy z przeróżnych powodów nie zamierzają opuszczać swoich domów. Codziennie ryzykują życie, stając się potencjalnymi ofiarami działań wojennych. By docenić ich los, trzeba poświęcić czas na poznanie ich doświadczeń. Obecnie brakuje przede wszystkim psychiatrów oraz psychologów w rejonach przyfrontowych, którzy unikają tych niebezpiecznych miejsc. Właśnie z tego względu przewiduje, że moje badania i praca nad projektem będą posiadać wartość społeczną i kulturową, stanowiąc istotne źródło realnej pomocy humanitarnej.

Dokumentacja procesu ewakuacji Siewierodoniecka, Łysyczańska, Soledar, Bachmut, Krasnohoriwki; Okręg Doniecki i Ługański, Ukraina, 2022-2023.

Ponownie składam dedykację wszystkim mieszkańcom wschodniej Ukrainy, których trudny los wciąż pozostaje w mojej świadomości. Pragnę by moja praca była symbolem pamięci i wsparcia.

Dla mojego i Waszego pokoju, tę pracę dedykuję wszystkim mieszkańcom Ukrainy.

Sebastian Tomasz Płocharski / 16. 08.2023 / Kramatorsk, Ukraina.

Wspieraj także niezależnych ewakuatorów frontowych z którymi współpracuję:

Śledż mój projekt na żywo w:

Facebook: https://www.facebook.com/geerminal/

Instagram: https://www.instagram.com/make_coffee_not_war_inf

Jeśli chcesz wspierać moja pracę jako niezależny dokumentalista i społeczny aktywista, zapraszam Cię serdecznie do zostania patronem mojego projektu MakeCoffeeNotWar.info na patronite.pl:

 

https://patronite.pl/MCNW

Leave a Reply

Close Menu

Subscribe to Blog via Email

Enter your email address to subscribe to this blog and receive notifications of new posts by email.

Join 3 other subscribers